Modeshow: kunst met een grote K

Bijzondere jurken van zon¬ne¬bloempitten, zalm¬¬leer, zeewier en mandarijnenschillen. In het Parktheater in Eindhoven genoten KBO-leden van de bijzondere modeshow Natuurschoon op de catwalk. Oud en jong werkten samen om deze middag voor elkaar te krijgen.

‘Wat een schit­terende jurken van bijzondere materialen’, zegt KBO-lid Lieke van Hees. ‘Ik ben dol op mooie kleding. Ik kom uit een kunstzinnige familie en mijn overleden broer was modeontwerper.’ Samen met een vriendin zit ze deze woensdagmiddag in juli in het Parktheater in Eindhoven voor de modeshow van modeontwerper Agnes van Dijk. Ze hebben het reuze naar hun zin. ‘Over Agnes had ik al regelmatig gelezen. Ontzettend leuk om haar ontwerpen eens in het echt te zien.’

Mode verbindt alle leeftijden. Daarom werkten voor deze modeshow ouderen en jongeren samen. De show is georganiseerd door KBO-Kring Eindhoven en samen met studenten van beroepsopleidingen Summa College en modeontwerper Agnes van Dijk uitgevoerd. Het is een zogenoemd Win-Win-project met subsidie van de rijksoverheid. De gedachte erachter: ouderen kunnen van jongeren leren en jongeren kunnen van ouderen leren. KBO-Brabant ging al op verschillende manieren met het Win-Win-project aan de slag. De jongeren doen werkervaring op door middel van stages bij activiteiten voor ouderen. En senioren kunnen genieten van vernieuwende activiteiten. Voor de show van vanmiddag werkten vier studenten van de opleidingsrichting social work achter de schermen hard om de modeshow te laten slagen. Hierover straks meer.

De zaal zit vol leden van KBO-Brabant – vooral vrouwen, en een enkele man – en studenten van het Summa College. Ze genieten van een afwisselend showprogramma met mode, muziek, lekkere hapjes en drankjes. Zangeres Ismène verzorgt het muzikale deel met jazz- en soulnummers, zoals Summertime van Gershwin en You make me feel like a natural woman van Aretha Franklin, begeleid door een pianist, basgitarist en percussionist. Agnes van Dijk laat een merklap zien, waarop haar moeder lang geleden verschillende technieken, kleuren en materialen toepaste. ‘Hierdoor kreeg ik liefde voor handwerken’, zegt ze. ‘Loop gerust in de pauze even langs om ’m te bekijken.’ Rond haar veertigste werd Agnes modeontwerper, met de natuur als inspiratiebron en duurzaamheid als motto. Ze is als modekunstenaar verbonden aan Manifestations, het grootste Art Tech Fun festival tijdens de Dutch Design Week in Eindhoven. Manifestations wil kunst brengen bij mensen voor wie het niet vanzelfsprekend is om naar exposities te gaan. Verbinding tussen generaties vindt Agnes belangrijk. ‘Daarom zitten er tussen mijn modellen heel jonge en oudere dames. Ook hun maten variëren, van maat 34 tot 46. Zo laat ik zien dat je voor elke maat iets heel moois kunt ontwerpen.’

Een voor een komen de modellen de trap af. Terwijl ze over de rode loper door de zaal lopen, vertelt Agnes iets over het model zelf en over de gebruikte materialen en technieken van de creatie die ze draagt. De show is ingedeeld in vier blokken: couture, latex, de natuur en Agnes’ persoonlijke ‘rariteitenkabinet’. Jurken, mantels, ensembles en accessoires, gemaakt van restmaterialen, maar ook van verschillende stoffen uit de natuur, zoals mandarijnenschillen, zeewier, mosselschelpen en koolbladeren. De latex collectie bestaat uit gekleurde ingegoten lapjes die Agnes met de hand knipte. Ze maakte ze van vloeibare latex.

Al is het tijdens de show zelf nauwelijks te merken, zonder de betrokken studenten van het Summa College was het modefeest niet doorgegaan. Achter de schermen werkten vier studenten van social work samen met Agnes van Dijk. Voor een van hen was dat haar afstudeerstage, de andere drie deden hun tweedejaars stage. Agnes nam deze vier een half jaar lang onder haar hoede, van de voorbereiding tot en met de uitvoering van de modeshow. Eerst nam ze de studenten mee naar een modeshow in een verzorgingshuis van Vitalis WoonZorg Groep, zodat de studenten konden zien wat zo’n show inhoudt. ‘Daarna gingen we brainstormen’, vertelt Agnes. ‘Ik spoorde hen aan om zich te verplaatsen in ouderen. Hoe vullen we de show zo in dat deze ook senioren aanspreekt? En wat voor locatie kiezen we, want ook mensen met rolstoelen en rollators moeten er terechtkunnen. Verder moesten de studenten zich verdiepen in alle betrokken organisaties, zoals de KBO en Manifestations.’ Onder leiding van Agnes maakten de studenten een plan van aanpak en gingen ze aan de slag met logistiek en begroting. Daarnaast zetten ze het draaiboek van de dag zelf in elkaar: hoe laat moesten de modellen aanwezig zijn, wat was het rooster van de visagist en de kapper, en hoe laat konden de bezoekers binnenkomen? Bovendien regelden ze dat de afdeling Brood & Banket van het Summa College de petitfours verzorgde, die alle bezoekers bij binnenkomst kregen aangeboden. Ten slotte maakten ze de uitnodiging.

In de pauze haalt Ans van Zutphen een drankje bij de bar. Ze noemt haar bezoek aan de modeshow ‘een onverwacht cadeautje’. ‘Ik was bij mijn zus op visite. Zij nam me mee hiernaartoe. Wat een goede sfeer en mooie muziek. Prachtig ook dat er jonge mensen bij de organisatie zijn betrokken. Ik vind het alleen jammer dat de ontwerpen van Agnes nogal kort worden geshowd. De modellen lopen best snel voorbij, waardoor ik de details niet zo goed kan zien als ik zou willen.’ Dit signaal bereikt ook Agnes, die haar modellen na de pauze daarom langer laat lopen. Naarmate de show vordert, is het publiek steeds meer onder de indruk van de prachtige kleding en de manier waarop natuurlijke afvalmaterialen opnieuw gebruikt zijn in de mode. Zo showen de modellen ontwerpen van zonnepitten, zalmleer, koeienmaag en cactus-skeletten. Kunst met een grote K, zo vat een bezoekster het samen. Lachend: ‘Al weet ik niet of ik deze creaties zelf zou dragen.’