Weer actiever dankzij de loopfiets

De rollator is niet voor iedereen die slecht ter been is een goede oplossing. Netty van Kaathoven (70) kwam daarom na wat onderzoek uit bij een loopfiets. Dat hoort u goed: een loopfiets.

U kent de loopfiets misschien wel van uw kleinkinderen of kinderen uit de buurt. Angstvallig hard en gillend van plezier sjezen ze u voorbij. En u houdt uw hart vast. ‘Ik voel me op mijn loopfiets soms net zo’n kind’, lacht Netty van Kaathoven uit het Brabantse Schijndel. ‘Vaak ga ik met m’n benen in de lucht harder dan verantwoord is.’

Met haar 70 jaar is de loopfiets van Netty uiteraard groter dan die van een peuter, maar verder is het idee hetzelfde. Het is een fiets zonder trappers met een lage instap. Als Netty op het zadel zit, komt ze vooruit door zich met haar benen af te zetten tegen de grond. De loopfiets wordt in vaktermen ook wel een loophulp genoemd.

Netty heeft twee versleten knieën en wil zich nog niet laten opereren. ‘Ik heb vroeger altijd bij wandelclubs gezeten en wandelde dan in de weekenden zo twintig kilometer. Tegenwoordig kan ik met stokken en met veel moeite misschien twee of drie kilometer lopen.’ Omdat ze het gewicht op haar knieën niet kan verdragen en ook niet lang kan staan, was een rollator ook geen oplossing. Ze ging op onderzoek uit en kwam via allerlei fora op het internet uit bij een loopfiets. Hoe meer ze erover las, hoe enthousiaster ze werd. ‘Je kunt er makkelijk mee de natuur in. Ik ga er nu zelfs mee naar het bos en ik kan ‘m met zijn negen kilo gewoon over grote boomwortels heen tillen. En over kleine hobbels kan ik gewoon doorrijden.’

Netty kwam erachter dat ze een loopfiets vanuit haar basisverzekering vergoed zou kunnen krijgen, maar dat een medisch specialist ‘m dan moest voorschrijven. ‘Mijn behandelend orthopeed had er nog nooit van gehoord en wilde dat daarom niet doen. De fysiotherapeut bij het reuma- zwemmen kende de loophulp ook niet.

Gelukkig kon mijn huisarts me wel helpen – al had die er ook nog nooit van gehoord. Die heeft er goed naar gekeken en er toen een voorgeschreven. Twee dagen later had ik m’n loopfiets in huis.’

Netty merkt nu dat ze weer veel actiever is dan voorheen. ‘Ik dacht: misschien word ik er wel lui van. Maar ik beweeg juist veel meer. Net als vroeger wandel ik ’s avonds vaak nog even een rondje. Dan ga ik weer helemaal fris m’n bed in.’ Ook een groot voordeel van de loopfiets is dat ‘ie dezelfde status heeft als een rollator. Hij mag dus mee in de winkel, maar ook in de bus, trein en het vliegtuig. ‘Dankzij de loopfiets heb ik meer bewegingsvrijheid. Laatst was ik naar een tentoonstelling van allerlei geborduurde jassen in het Wereldmuseum in Rotterdam. Vroeger kon ik maar even stilstaan voor een kunstwerk, omdat ik anders te veel last kreeg. Nu kon ik rustig een kwartier op mijn loopfiets naar zo’n jas zitten kijken.’

Beeld Bram Becks