‘We gaan met de kop in de wind’

Onder aanvoering van oud-politievakbondsman Jan Struijs kwam 50PLUS glorieus terug de Tweede Kamer in. Met twee zetels: samen met Corrie van Brenk gaat hij de mouwen opstropen voor senioren. “Er zit van nature veel strijdbaarheid in mij, en dat vuur is nog lang niet gedoofd”, aldus Struijs.

Druk overleggend lopen Jan Struijs en Corrie van Brenk door de brede gang achter de grote vergaderzaal van de Tweede Kamer. Ze houden de pas erin, want de agenda is zoals gebruikelijk boordevol. Even lopend wat zaken afstemmen onderweg naar een volgende afspraak bespaart tijd en is wel zo praktisch. Hun tempo is de fotograaf echter iets te hoog. “Hoho, als jullie zo snel lopen kan ik geen goede foto maken”, maant hij. Dan maar even een tandje terug: Struijs en Van Brenk minderen vaart. Dat is eigenlijk tegen hun principes, want de twee kersverse Kamerleden van 50PLUS houden van doorpakken.

In amper een half jaar tijd lukte het Struijs om 50PLUS opnieuw op de kaart te zetten en met twee zetels terug te brengen in de Tweede Kamer. “Ja”, lacht de 64-jarige, “ik had inderdaad met pensioen kunnen gaan. Na 44 jaar werken bij de politie, waarvan acht jaar succesvol als voorzitter van de Nederlandse Politiebond, had dat gekund. Het idee was om vervroegd pensioen te nemen. Maar dat is er niet van gekomen en nu zit ik hier. Met volle overtuiging overigens. In de aanloop naar het accepteren van het partijleiderschap heb ik met veel mensen gesproken. Ik wilde de sfeer van de partij proeven. En die was hartstikke goed. Ik kom uit een cultuur van dienend leiderschap en samen een team zijn – als je met zes politiecollega’s een inval doet en ééntje let niet op, kan dat dodelijk zijn. Ik constateerde dat 50PLUS juist daarin heel erg geïnvesteerd heeft. Ik kwam een heel ander 50PLUS tegen dan ik kende uit het verleden. Ik was ervan overtuigd dat het een goede keus was om die club te gaan leiden. Dus ik heb ‘ja’ gezegd. En toen moest ik plots in de versnelling komen, want het kabinet viel. We hadden maar vijf maanden tijd om alles voor de verkiezingen geregeld te krijgen. Ik wilde mijn stempel kunnen drukken op het verkiezingsprogramma dat geschreven werd, en ik wilde bewaken dat we goed op koers bleven als middenpartij. Want dat zijn we. Soms buigen we wat naar links, soms wat naar rechts, maar als gemene deler komen we toch altijd weer op die middenstip uit.”

Het geluid van 50PLUS werd echt gemist, vindt Struijs. “Het kan toch niet zo zijn dat de partij wel in de Eerste Kamer, in gemeenteraden, provincies en waterschappen zit, en niet in de Tweede Kamer? Met een achterban van bijna 3,7 miljoen AOW’ers en dus potentiële kiezers!” Ook Van Brenk is ervan overtuigd dat er een plek in Den Haag is voor 50PLUS. “Als mensen de meerwaarde zien van een politieke partij voor wie ouderen hoofdzaak zijn in plaats van bijzaak, en we over vier jaar meer zetels krijgen in de Tweede Kamer, dan is mijn missie geslaagd”, zegt ze.

Een positieve ontwikkeling is volgens Struijs ook dat veel veertigers en vijftigers op de partij hebben gestemd. “Zij zien belangrijke ontwikkelingen in de maatschappij waar ook zíj mee te maken hebben. Ze zien dat wij generaties aan het verbinden zijn.

Wij gaan ons hardmaken voor 290.000 goede nieuwe seniorenwoningen. Dat geeft een gigantische doorstroming en dat spreekt vijftigminners aan. Ik noem de erfbelasting; dat je van je oma en opa geld krijgt en je daar fors belasting over moet betalen, terwijl er al belasting over betaald ís. Ik noem het opnieuw introduceren van de Zilvervloot, de jongerenrekening waarop je met een hoog rendement kunt sparen. Allemaal redenen waarom ook veel jongere kiezers op ons hebben gestemd. Zij willen de bestaande voorzieningen voor later behouden.”

Jong en oud met elkaar verbinden, dat is een speerpunt voor Struijs. Respect hebben voor elkaar staat op nummer één. En daar is nog een wereld te winnen, vindt hij. “Ik kan echt boos worden over hoe soms over ouderen

gesproken wordt. ‘Laat ze lekker met pensioen gaan en met hun caravannetje rondtrekken, dan hebben we van ouderen geen last.’ Bij zulke opmerkingen gaat mijn bloed koken, want ouderen dóen ertoe! Moet je je eens voorstellen dat alle mantelzorgers en vrijwilligers ouder dan vijftig ermee stoppen. Dan hebben we geen voetbal-en hockeyclubs meer, geen scouting, alles dondert in elkaar. Ik vind het belangrijk dat er waardering is voor alles wat ouderen in onze samenleving doen!”

Voor Jan Struijs waren zijn beide opa’s heel belangrijk in zijn leven, vertelt hij. Struijs komt uit een arbeidersgezin en groeide op in Vlaardingen. “Opa Jan Albert, waar ik naar vernoemd ben, was mijn inspiratiebron. Hij was zijn leven lang zeeman en is in de oorlog zelfs zes jaar vermist geweest. Hij bracht veel tijd met me door: hij nam me mee naar Sparta en leerde me Indisch koken. Beide opa’s waren gek op me, maar beide opa’s wilden niet dat ik bij de politie ging. Ze hadden in hun zware leven zoveel onrecht meegemaakt dat ze liever hadden dat ik een andere beroepsrichting koos. Ik heb het tóch gedaan en uiteindelijk waren ze heel trots op me. Ik werd met 21 jaar de jongste rechercheur van Nederland, op het Marconiplein in Rotterdam. In het eerste jaar mocht ik al tien moordzaken mee onderzoeken. Ja, dat kon hun goedkeuring wel wegdragen. Mijn opa’s hadden een moeilijk leven en kregen te maken met groot onrecht. Dat heeft mij gevormd. In mij zit, mede door hen, van nature heel veel strijdbaarheid. En dat vuur is nog lang niet gedoofd!”

Voor Corrie van Brenk is Leo Bisschops een van de inspiratiebronnen. “Voor die man heb ik zoveel respect. Leo is een fantastische voorzitter van Senioren Brabant-Zeeland, een geweldige woordvoerder voor Senioren Netwerk Nederland en een echt boegbeeld voor senioren. Ik hoop later te worden zoals Leo!”

Van Brenk was projectleider van Senioren zelf aan zet, praat vandaag over morgen, een succesvol bewustwordingstraject dat door Senioren Netwerk Nederland in Brabant, Limburg, Zeeland en Overijssel wordt uitgevoerd. “Vanuit die functie neem ik een overvolle rugzak met ervaringen mee. De gesprekken tijdens de bijeenkomsten van Senioren zelf aan zet, praat vandaag over morgen waren waardevol en gaven inzicht in waar senioren mee worstelen en waar ze behoefte aan hebben. Jan en ik hebben allebei oog voor mensen die het minder hebben en in de knel komen. We kunnen beiden niet tegen onrecht en willen ons daar onverminderd voor inzetten.”

Van Brenk heeft in haar nieuwe functie de portefeuilles Zorg, Wonen en Bestaanszekerheid onder haar hoede. En die zijn volgens partijleider Struijs bij haar in goede handen. “Ik ben dolgelukkig met Corrie! We delen een verleden in de vakbond en zijn uit hetzelfde hout gesneden als het gaat om strijdbaarheid. Ze neemt heel veel kennis mee uit de zorg en natuurlijk als Kamerlid, want zij zat al eens vier jaar op een blauwe Kamerzetel. Je kunt echt op Corrie bouwen en we vallen niet om als het een keertje tegenzit. Dan gaan we met de kop in de wind en weer door.”

Van Brenk beaamt de woorden van Struijs. “We zijn een dynamisch duo ja”, glimlacht ze. “We zijn beide teamspelers en waarderen ieders inbreng. Jan heeft een heel andere achtergrond, maar samen zijn we zoveel meer dan ieder voor zich. Denk bijvoorbeeld aan het onderwerp ouderenmishandeling; daar hebben we de eerste Kamervragen al over gesteld. Jan kijkt daarnaar vanuit een juridisch en veiligheidsaspect: hoe pakken we deze criminelen aan? En ik kijk ernaar vanuit de overbelaste mantelzorger die de hulpvraag niet meer aankan en uit onmacht handelt.”

Ouderenmishandeling is ook het eerste thema dat Struijs uitgebreid wil aanpakken in de Tweede Kamer. “En eenzaamheid. Op die twee thema’s wil ik beter beleid”, zegt hij. “Dat zit me echt hoog. Tijdens mijn werk­bezoeken kom ik schrikbarend veel ouderen tegen die eenzaam zijn. Zij leveren daardoor zoveel in op hun gezondheid, zowel mentaal als fysiek. Ik zou het fantastisch vinden als we oud met jong kunnen verbinden om dit probleem op te lossen.”

“Natuurlijk duiken we ook onmiddellijk op alles wat met veiligheid, pensioenen en AOW te maken heeft”, vervolgt hij. “Veiligheid staat in een steeds verder digitaliserende wereld onder druk. Ouderen die door frauduleuze mailtjes of appjes al hun spaargeld kwijtraken, daarvan krijg ik kippenvel. Sommige partijen willen morrelen aan de AOW. Dat is voor ons echt onbespreekbaar. De AOW is gewoon een volksverzekering, een sociaal vangnet. En bij pensioenen is nog niets wettelijk geregeld voor zware beroepen, de mensen zijn niet goed meegenomen en we gaan een enorm financieel risico aan door al het geld op de markt te dumpen. Dat zijn de onderwerpen waarop we héél alert zijn.”

Er ligt al een groslijst met moties klaar, verklapt Struijs. “Maar we wachten het juiste moment af. Want je moet wel aanvoelen wanneer je voorstellen de meeste kans maken om aangenomen te worden. Dat is het politieke spel dat op de wagen staat. Daar zal ik hier en daar nog wel in moeten leren, maar ik wil me niet te veel op dat politieke spel focussen. Het moet om de inhoud gaan, en het moet om de mensen gaan. Ben ik bij een tenniswedstrijd, dan zie ik dat iedereen de bal volgt. Behalve ik: ik kijk naar de mensen.”

Beeld: Michel ter Wolbeek