Veilig mee blijven doen in het verkeer

Verkeersregels veranderen regelmatig. En ook de drukte in het verkeer neemt toe. Of u nu bestuurder bent van een auto, elektrische fiets of scootmobiel: er is reden genoeg om u af en toe even te laten bijspijkeren via een opfriscursus van Veilig Verkeer Nederland. We vroegen drie KBO-leden naar hun ervaringen.

Els van den Heuvel (77) uit het Brabantse dorpje De Rips volgde een paar jaar geleden een opfriscursus autoverkeer van VVN. Over een jaar gaat ze nog een keer meedoen.

‘Ik reed altijd best veel voor mijn werk bij de Rabobank. Daar noemden ze me een racefiguur. Ik was inderdaad een vlotte rijder, nog steeds wel. Maar ik was van al mijn collega’s de enige die nooit een bekeuring had gehad, haha. Nog steeds rijd ik veel auto. Grote afstanden lukken me niet meer doordat ik een beschadigde knieschijf heb. Maar ik rijd nog regelmatig naar Helmond om wat boodschappen te doen, of naar vrienden in de buurt.

Via via hoorde ik over de opfriscursus van Veilig Verkeer Nederland en dat die heel fijn was. Bij de cursus werd ik behoorlijk met mijn neus op de feiten gedrukt. We kregen eerst drie ochtenden theorie, waarin we vragen over regels moesten beantwoorden en die vervolgens gingen bespreken. In de vijftig jaar dat ik autorij is er veel veranderd qua regels en borden. Omdat ik in een klein dorpje woon, zie ik lang niet alle borden en verkeerssituaties. In De Rips is er niet eens een stoplicht. Ik weet nog dat het ging over wegen buiten de bebouwde kom. Dat zijn tegenwoordig vaak 60-kilometerzones. Je herkent ze aan de fietspaden aan beide kanten van de weg, die met strepen zijn aangegeven. Ook zijn de kruisingen gelijkwaardig. Nu weet ik dat ik extra moet opletten als ik over zo’n weg rijd.

Er was ook een praktijkochtend. Toen ging ik in Gemert met een rij-instructeur op pad. Op een gegeven moment vroeg ze of ik dat 50-kilometerbord had gezien, ik denk omdat ik toen iets te hard ging. Maar ver­der ging het heel goed.

Ik ben secretaris van KBO De Rips en vertel het in onze nieuwsbrief altijd als er weer een nieuwe opfriscursus is. Ik vertel er ook altijd over aan anderen. Het is belangrijk om de regels bij te houden. Voor je eigen veiligheid, maar ook voor die van anderen. Daarom ga ik zelf volgend jaar ook weer meedoen.’

Henk Koerhuis (86) woont in het Overijsselse Hoonhorst en heeft sinds een paar jaar een scootmobiel. Vorig jaar volgde hij een opfriscursus.

‘Een paar jaar geleden reed ik voor het eerst op een scootmobiel. Ik had er een nodig omdat ik een versleten rug heb. Daardoor kreeg ik op de fiets de trappers niet meer rond. Ik rijd ook nog steeds auto en heb altijd veel op mijn motor gereden. Ik moest bij de scootmobiel wel even wennen aan de bediening, maar verder reed ik er wel makkelijk mee weg. Als je gaat rijden, knijp je je handgrepen in. Als je wil remmen moet je ze loslaten. Terwijl ik van mijn fiets en motor natuurlijk gewend was om juist de handremmen in te knijpen. Dit schijnt op alle scootmobielen zo te zijn.

Ik vond de opfriscursus heel waardevol. Het geeft je veel inzicht over hoe het werkt met een scootmobiel op de weg en wat je rechten en plichten zijn. Doordat ik al een tijdje met mijn scootmobiel reed, wist ik al veel. Bijvoorbeeld dat je op een stoep niet harder dan vijf kilometer per uur mag. Daarom rijd ik liever op het fietspad, daar mag je vijftien kilometer per uur. Een van de waardevolste tips vond ik dat je bij een kruising niet helemaal rechts moet gaan staan, maar juist een beetje in het midden. Dan heb je meer zicht naar allebei de kanten.

We deden ook praktijkgerichte oefeningen. Ik moest met m’n scootmobiel een lift in rijden, door de bibliotheek rijden en langs een fietsenstalling manoeuvreren. Dat ging me allemaal wel goed af.

Als je er goed mee kunt omgaan, geeft een scootmobiel je veel vrijheid. Maar als je in een scootmobiel terechtkomt, ben je vaak niet meer de jongste. Je leert daardoor dingen minder snel. Daarom denk ik dat het voor iedereen met een scootmobiel slim is om zo’n cursus te volgen.’

Trees Fletterman–Schuiling (73) woont in het Overijsselse Wijhe en fietst al meer dan twaalf jaar op een e–bike. Dit voorjaar volgde ze een VVN–opfriscursus over de elektrische fiets, die de gezamenlijke ouderenbonden van Wijhe en Olst samen organiseerden.

‘Ik woonde in België toen ik mijn eerste e-bike kocht. Het is daar nogal heuvelachtig, dus daar kon ik ‘m goed gebruiken. Inmiddels heb ik een nieuwe e-bike, die ik ook veel gebruik. Afgelopen zomer ben ik met mijn man zelfs op fietsvakantie geweest. Omdat ik al zo’n ervaren e-biker ben, hoorde ik niet veel nieuwe dingen op de voorlichtingsochtend. Maar sommige dingen kun je niet vaak genoeg horen: bijvoorbeeld dat je nooit vlak naast of achter een vrachtwagen moet stoppen, omdat die een grote dode hoek heeft. Houd altijd minimaal drie meter afstand. En ga in een bocht altijd even achter elkaar fietsen, zodat je veilig kunt afslaan. De voorlichter hamerde ook wel op het gebruik van een helm. Ik doe dat vooral als ik langere stukken fiets, maar mijn fietsenmaker zei laatst dat er eigenlijk meer ongelukken gebeuren op de korte stukjes, bijvoorbeeld hier in het dorp. Daar is een drukke winkelstraat met terrasjes. Ik heb nu sinds een jaar ook een spiegel op mijn fiets. In het begin moest ik daar wel aan wennen, maar inmiddels vind ik het prettig dat ik me niet meer helemaal hoef om te draaien om te kijken of de weg vrij is.

Mijn advies aan andere Kringen en Afdelingen van de KBO is om bij VVN heel goed aan te geven wat voor soort voorlichting je wilt. Wij hadden dat niet helemaal goed afgestemd. Bij ons lag de focus iets te veel op de elektrische fiets, terwijl de meeste mensen in de zaal ook wel wat wilden horen over nieuwe verkeersregels. Veel mensen rijden ook nog auto en er zijn de afgelopen jaren best veel verkeersborden bijgekomen en regels veranderd. Neem alleen al die rotondes die overal anders zijn, zo vertelde de voorlichter. Soms hebben auto’s van rechts voorrang, soms heb je zelf voorrang. Soms heb je een turborotonde, waarbij je verschillende banen hebt voor verschillende richtingen. Dat wordt van tevoren meestal goed aangegeven, maar je moet er wel scherp op zijn.’

Beeld: Veilig Verkeer Nederland