‘Mooi niet dat ik in die rolstoel ben beland’

Sophia van der Wal (67) heeft een lange geschiedenis met reuma, als ze in 2022 bij de Sint Maartenskliniek aanklopt met helse pijnen in haar heup. Een heupprothese blijkt de oplossing. ‘Vier maanden na de operatie wandelde ik alweer door een kloof.’

Een paar maanden per jaar woont Sophia op het Griekse Kreta, waar ze haar dagen begint met een duik in zee. Anderhalve kilometer zwemt ze dan, een paar keer per week.

Dat ze deels in het buitenland woont, is niet zomaar: op haar 38^e hoort Sophia dat ze een erfelijke vorm van reuma heeft. Volgens haar orthopeed zal ze in een rolstoel belanden. Sporten? Uitgesloten, aldus de arts. “In het begin hield ik me aan zijn advies, maar de pijn nam toe. Aangezien ik niks had te verliezen, besloot ik toch weer te gaan bewegen. En de pijn werd minder! Voor mij het teken dat ik zelf een groot aandeel had in het onder controle houden van mijn klachten.”

In haar omgeving krijgt ze de tip om deels in het buitenland te gaan wonen, omdat de zon een goede uitwerking zou hebben op haar gewrichten. Door de zorg voor haar vader zit dat er niet in. Wel krijgt ze van haar werkgever, op basis van een positieve ervaring, al snel het advies om over te stappen naar de Sint Maartenskliniek.  Die keuze voelt meteen goed. “Ik was onder behandeling bij dokter Kooijman, inmiddels gepensioneerd. Die man was zó kundig.” Ze ondergaat meerdere operaties in de Sint Maartenskliniek, aan haar voeten en heupen, waarbij in het laatste geval de heupstand wordt veranderd. En dan zijn er nog met regelmaat de reguliere controles voor haar reuma.

Als Sophia na het overlijden van haar vader in 2013 volledig wordt afgekeurd, gaat ze alsnog naar het buitenland, naar Kreta. Lange tijd gaat het best goed, tot ze last krijgt van haar lies. Een versleten heup, blijkt later in de Sint Maartenskliniek. Een kunstheup is de enige optie, maar haar huidige arts, orthopedisch chirurg Goosen, waarschuwt dat het niet zonder risico is. “Kom maar op, dacht ik. Het alternatief was pijn houden en dat wilde ik écht niet.”

In januari 2023 gaat Sophia onder het mes. “In het begin had ik veel pijn, drie dagen later was dat al minder. Ook het bewegen bouwde ik weer op. Natuurlijk met restricties; als ik één verkeerde beweging maakte, werd ik afgestraft. Maar dat was herstelpijn; totaal anders dan hiervoor.”

Het herstel van Sophia gaat wonderbaarlijk goed: een paar maanden na de operatie wandelt ze alweer door een kloof op Kreta. “Kun je nagaan, dat die allereerste orthopeed zei dat ik in een rolstoel zou belanden. Moet je me nu zien!” Eigenlijk is dat ook haar enige droom: blijven bewegen. “Ik doe er alles aan om niet in een rolstoel te belanden. Daarin voel ik me gesterkt door de Sint Maartenskliniek, waar ik blijf komen voor mijn reuma. Dankzij hen leid ik het leven dat ik wil leiden.”

Lees hier meer

Bron en Beeld: Sint Maartenskliniek