Genieten van de tijd die telt

Villa Pardoes zorgt voor een tijd die telt. Niet alleen voor de honderden gezinnen met ernstig zieke kinderen die er jaarlijks vakantie vieren, maar ook voor de bijna tweehonderd betrokken vrijwilligers.

Tientallen jaren verdienden ze hun kost in de Efteling, nu doen ze al jarenlang vrijwilligerswerk bij de buren. Pal naast het bekende attractie­park ligt Villa Pardoes. Achtbaan Python racet nog net niet door de tuin van het markante gebouw, dat als een gigantisch slakken­huis in de Brabantse bossen ligt. Jan Verhoeven (88) en Nellie van Dongen (72) zijn meerdere uren per week in de Villa te vinden. Jan is lid van de tuinploeg, Nellie is gastvrouw. Vrijwillig en onbetaald. Maar ook onbetaalbaar, want ze krijgen er zoveel voor terug, vertelt het tweetal. Villa Pardoes is een vrolijk en kleurrijk vakantieverblijf voor gezinnen met kinderen tot en met twaalf jaar met een ernstige, levensbepalende ziekte of aandoening. De zieke kinderen komen uit heel Nederland. Ze beleven er een week lang een onvergetelijke vakantie, en hun broertjes, zusjes en ouders ook. Want de zorgen over het ziek zijn verdwijnen voor even en zeven dagen lang staan plezier en pret, maar ook rust en aandacht voor elkaar, voorop.

Villa Pardoes heeft twaalf inpan­dige themahuisjes die grenzen aan een sfeervol overdekt binnen­plein. De huisjes hebben namen als Ridder, 1001 Nacht, Circus, Space, Barbie, Regenboog en Safari en zijn volledig volgens dat thema ingericht. Elk jaar mogen ongeveer zeshonderd gezinnen in de bijzondere Villa verblijven. Wie in de Villa logeert heeft één groot voorrecht: via een speciaal poortje kunnen gasten elke dag en zo vaak men wil de Efteling binnengaan. In het pretpark kennen de Villa-vrijwilligers Nellie en Jan de weg op hun duimpje; ze werkten er zelf decennialang. Nellie verdiende haar sporen in de horeca en verblijdde kinderen met ritjes in de draaimolen. Jan tekende als architect diverse gebouwen in het nationale sprookjespark: “Van de Indische Waterlelies tot Vogel Rok”. De twee krasse senioren zetten tegenwoordig hun kwaliteiten in voor Villa Pardoes.

“Elke maandagochtend ga ik met acht andere vrijwilligers ‘de tuin poetsen’”, lacht Jan. “We schoffelen en harken, planten bloemen, struiken en hagen, snoeien en halen dood hout weg. De Villa heeft een grote tuin, dus er is altijd veel te doen. Er zijn drie tuinploegen met samen ongeveer twintig vrijwilligers. De wat jongere tuinmannen doen het iets zwaardere werk, zoals graaf­werk voor kabels en leidingen. Die snotpinnen zijn ook allemaal wel zeventig-plus hoor; veel van de vrijwilligers zijn al wat op leeftijd.” Jan vindt dat hij eer heeft van zijn werk: “Vooral de ouders vertellen dat ze rust en ontspanning vinden in de bosrijke tuin, die elk jaar weer mooier wordt. En ik geniet weer van de vriendschap en de kameraad­schap in onze vrijwilligersgroep. We vermaken ons met elkaar, en ondertussen wordt er ook flink gewerkt.”

Nellie van Dongen is gastvrouw in Villa Pardoes. Ze beantwoordt alle vragen die de vakantievierende gezinnen hebben en ontzorgt hen. Elke dinsdagochtend is ze in de Villa present, en soms ook op maandagavond. “De leukste werktijd is eigenlijk ’s avonds, want dan komen de kleine gasten terug met de belevenissen van die dag. Dan zijn ze naar de Beekse Bergen geweest of naar Toverland. Of ze hebben als een prinsesje in een koets een rit gemaakt door de bossen en duinen. Eenmaal per week komt er een zestal paard-en-wagens voorgereden. Dan mogen de families mee op pad. Mógen, niks hoeft hier, het mag. Wij zorgen dan voor warme chocolademelk en koffie voor onderweg. Eenmaal terug in de Villa komen de verhalen. Dat is wat wij hier misschien wel het meeste doen: luisteren, en er zijn voor de gasten. Er groeit een band tussen de kinderen die hier logeren, en vaak ook tussen de ouders. De kleintjes spelen de hele dag met elkaar, de ouders vinden onderling herkenning en erkenning. Ze delen lief en leed, maar ook metworst”, lacht Nellie. “We hadden laatst een familie uit Haaksbergen en vader vroeg of wij ook Twentse metworst hadden. We hebben veel – gasten treffen bij aankomst een compleet gevulde koelkast in hun vakantiehuisje aan – maar geen Twentse met­worst. Daarom toog de man naar de supermarkt in het dorp en hij kwam terug met de befaamde worst. Die ging in plakjes op een schaal rond op het gezellige picknickplein in onze centrale hal.”

Jan en Nellie treffen elkaar niet alleen bij Villa Pardoes, ze zien elkaar ook bij activiteiten van KBO Kaatsheuvel, waarvan ze beiden lid zijn, en bij het wekelijk­se sporten. “In het plaatselijke buurthuis liggen we eerst op een matje en maken we alle spieren los”, vertelt Jan. “Daarna sporten we nog wat, bijvoorbeeld een potje volleybal.” Nellie fietst vaak samen met een KBO-groep – “Al is dat sinds ik een vriend heb iets minder geworden”, glimlacht ze – en ze doet aan yoga. “Elke dinsdag bak ik tussen de middag eitjes voor alle vrijwilligers en mede­werkers van Villa Pardoes, soms wel veertig.” Lekker eten speelt sowieso een hoofdrol in het bij­zondere vakantieverblijf: “Iedere vrijdag is er voor alle gasten pasta en er is ook een wekelijkse avond waarop teams van bedrijven voor de kinderen en hun families pannenkoeken bakken.”

In Villa Pardoes krijgt het hele gezin aandacht; het draait niet alleen om het verwennen van het zieke kind. Dat vertaalt zich ook in de werkzaamheden van Jan en Nellie. “De ene keer meten we de waterkwaliteit in het Bubbel­paradijs, de andere keer verzorgen we een luxe high tea voor alle mama’s en papa’s”, vertelt Nellie. “Terwijl de ouders genieten van scones, muffins en cupcakes zijn de kleintjes aan het spelen onder toezicht van medewerkers en vrijwilligers. Zo kunnen de vaders en moeders ook lekker ontspannen.” En dat wordt enorm gewaardeerd, blijkt uit een passage uit het gastenboek van de Villa: ‘Hier is het zieke kind onderdeel van het gezin, in plaats van het gezin onderdeel van het zieke kind’.

Beeld: Arnold Reyneveld