Een ontmoeting

Ik word gebeld als ouderenadviseur/meedenker door een mevrouw, die ruim een jaar geleden mijn hulp vroeg voor een Valyskaart*. Handig om naar haar dochter in Dordrecht te kunnen gaan. Gezien haar leeftijd en toenemende beperkingen werd het reizen per trein langzaam te ingewikkeld, met name het overstappen en goed op de borden kijken. Gelukkig kon ik haar helpen met de formulieren, zodat ze twee keer per jaar gemakkelijk en veilig naar dochter, haar partner en (klein)kinderen kan reizen.

Nu was haar man twee weken acuut opgenomen in een zorgcentrum en nu moest ze daarvoor formulieren invullen. Haar hoofd stond nu echter niet naar dit “werkje”. Ik ging per fiets naar haar toe en liet haar eerst eens vertellen wat er allemaal was gebeurd. Zo kon ze eerst haar emoties kwijt en na ongeveer een uur gingen we samen aan de slag met de formulieren en na weer een uur waren zee ingevuld. We hebben samen alle papieren goed geordend, zodat ze die kon overhandigen aan het personeel, als ze haar man ging bezoeken. Ik bood haar aan ook de komende tijd te helpen met formulieren.

Thuisgekomen evalueerde ik het contact en kwam tot een aantal persoonlijke bevindingen:
-Het aantal formulieren was niet gering.
-Het moment van invullen kwam echt ongelegen voor mevrouw.
-Ze had veel meegemaakt met haar man, die dag en nacht thuis haar aandacht vroeg.
-Haar man te moeten overdragen na meer dan 50 jaar samenzijn aan verzorgenden in een verzorgingshuis was voor haar zwaar en emotioneel beladen.
-Onze samenleving vraagt voortdurend om het invullen van formulieren voor huisvesting, vervoer, hulp thuis, een behandeling, poliklinisch of 24 uur per dag of wat dan ook. Invullen gaat niet via pen en papier, maar juist ook digitaal via de computer.

Dat is voor mij ook wel eens een grote opgave. Gelukkig heb ik twee zonen, die vlakbij wonen en digitaal hun mannetje staan De samenleving wordt steeds ingewikkelder, zeker voor ouderen en zelfs als je digitaal wel vaardig bent. Wij hebben steeds meer hulp nodig van professionals, vrijwilligers, mantelzorgers enz. Gelukkig mag ik ook mijn naasten helpen en dat doe ik graag en naar vermogen. Moge mensen die hulp zoeken, ook geholpen worden door andere mensen. Dat is een kernwaarde voor mensen of ze nou gelovig zijn of juist niet. Als we dat doen, blijft onze samenleving in Nuth of elders, humaan en menselijk.