Tingeling, daar is de ijscoman!

Het is bloedheet buiten en wat is er dan lekkerder dan een fris verkoelend ijsje? In Nederland eten we gemiddeld acht liter ijs per persoon per jaar. Van ijsjes op een stokje als de Raket of de Magnum tot heerlijk schepijs of softijs in een hoorntje, voor een ijsje zijn we vaak te porren. Zeker bij dertig graden Celsius!

Ze zijn er nog steeds maar wel minder dan vroeger: de ijscoman die door de straten van het dorp of de wijk rijdt. Met dat kenmerkende belletje dat je al van verre hoorde. Veel van de ijskarren die voorheen rondreden staan nu bij evenementen en festivals. Daar staan mensen in de rij voor een verfrissend ijsje. De ijscoman of -vrouw die nog langs onze huizen rijdt moeten we dus koesteren. Om te zorgen dat ze dat blijven doen. Gelukkig kunnen we op heel veel plekken ijs kopen, want het aantal rijdende ijskarren mag dan afnemen, het aantal verkooppunten van ijs neemt elk jaar toe. IJs is populair, en dat is niet gek met die hete zomers van tegenwoordig.

IJs is niet alleen lekker, maar levert ook mooie herinneringen op. Kent u bijvoorbeeld het ijsje met de kauwgumbal onderin nog? Op social medium schrijft iemand daarover: “Met warm weer stopten we altijd even bij een cafeetje op de dijk. Daar mochten we een ijsje uitkiezen. Steevast was dat het kauwgumbalijsje, want die hadden we in ons dorp niet”. De schrijver denkt ook met plezier terug aan het drie-dubbel-dikke ijsje van Jamin: “Met drie smaken ijs op elkaar: aardbei, vanille en chocola. Ik vond de twee-smaken-blok veel lekkerder, want ik hield niet zo van chocolade-ijs. Ik at het dubbeldikke ijsje vaak met een lepeltje, omdat ik de koekjes die je erbij kreeg niet heel erg lekker vond.”

Zeker bij kinderen is de Raket het meest populaire ijsje. Per jaar worden er in Nederland ongeveer vijftig miljoen van deze driekleurige waterijsjes verkocht. Hele generaties zijn met de iconische Raket opgegroeid, want het ijs met de smaken ananas, framboos en sinaasappel is al sinds 1962 te koop. Uit de fabriek van Ola komen nog meer ijsjes die hoog in de ijsjes-hitlijst staan, zoals de dikke caloriebom Magnum en de Cornetto. Het chocoladepuntje onder in het hoorntje van de Cornetto ontstond per ongeluk. In de fabriek werd de chocolade aan de binnenkant van de wafel niet snel genoeg hard, waardoor het chocoladelaagje naar beneden schoof. Daar vormde zich een puntje van chocola. Op dat kleine chocoladebonbonnetje onderin verheugen veel Cornetto-eters zich nog steeds het meest.

De komst van de diepvriezer halverwege de vorige eeuw zorgde ervoor dat we altijd en overal een kant-en-klaar ijsje kunnen kopen. Maar veel mensen laten de ijsjes in de vriezer links liggen en gaan voor een ambachtelijk ijsje bij de ijssalon. De één zweert bij een soft-ijsje, soms met nootjes of een discodip. De ander kiest liever voor roomijs. De klassieke smaken als vanille, aardbei en chocola zijn nog immer populair, maar zij hebben concurrentie gekregen van citroen, mango, pistache en stracciatella. Stracciatella is echt Italiaans ijs: het werd voor het eerst in 1961 gemaakt in ijssalon La Marianna in Bergamo. De naam stracciatella komt van het Italiaanse woord stracciare, wat ‘verscheuren’ betekent. En dat slaat natuurlijk op die heerlijke chocoladeschilfers die door het vanille-ijs zijn gemengd. Of u nu houdt van de traditionele smaken of meer gecharmeerd bent van trendy smaken als Oreo, salted caramel of Dubai, een ijsje gaat er altijd in!

Foto: Shutterstock