Terug in het verleden: mijn eerste heilige communie in 1940

We nemen u mee terug naar 10 mei 1940. Het is oorlog en in alle tragedie die plaatsvindt, gaat het gewone, dagelijkse leven ook door. Mart Lebens weet het zich nog te herinneren als de dag van gisteren: de dag van zijn communie. Hij vertelt het verhaal.

“In Born breekt een spannende tijd voor ons aan. Alle families met kinderen in de tweede klas van de jongens- en meisjesschool pakken zich samen. Want op 12 mei 1940 zullen de kinderen op eerste Pinksterdag hun eerste heilige communie ontvangen.

In de nacht van 9 op 10 mei beginnen de eerste beschietingen aan de Duits-Nederlandse grens hoorbaar te worden in Born. De ouders van de kinderen vragen zich af: Wat nu? Er moet nog zoveel worden gedaan. De feestruimte moet nog worden gepoetst, de ovens moeten bakklaar zijn voor de vlaaien. Zo zijn er nog veel meer klusjes en de paniek breekt uit.

Mijn vader, Felix Lebens, is lid van het kerkbestuur. Hij begeeft zich al vroeg naar de pastoor om te vernemen wat er moet gebeuren. De vraag is of de feestelijkheden wel door kunnen gaan. Na het gesprek met pastoor Knoops komt zijn huishoudster mevrouw Ciska (ze is Duits) met een voorstel. Zij wil wel met de Duitse commandant gaan praten. Mijn vader gaat als hoofd van de luchtbescherming met haar mee. Zo gezegd, zo gedaan!

De Duitse officier geeft aan dat alles gewoon door kan gaan. Deze verklaring is een hele opluchting voor de ouders die hierbij betrokken zijn en gaat met blijdschap het hele dorp rond. Het gaat door!

Terwijl de oorlog woedt, houden de voorbereidingen van onze eerste communie iedereen in Born bezig. De dames versieren de kerk. De fanfare wordt ingeschakeld om de communicantjes en ouders van de school naar de St. Martinus kerk te begeleiden. En alle ooms, tantes en iedereen die getuige wil zijn van de heuglijke gebeurtenis wordt persoonlijk uitgenodigd. Alles is volgens plan verlopen behalve de communie-prentjes. Die kwamen 14 dagen na het feest ter plekke aan.

Van Mart Lebens