Mijn goede doel is: Madre Rosetta

Heel veel mensen en vooral ook senioren hebben een of meerdere goede doelen waar veel ziel en zaligheid ingelegd wordt. Veel gebeurt in stilte met periodiek een donatie. En anderen maken duidelijk kenbaar wat hun goede doel is en waarom. Onder die laatste categorie val ik wel zo’n beetje.

Mijn goede doel is Madre Rosetta. Ik zie u al denken; nooit van gehoord. En dat zal zeker zo zijn. Graag wil ik er het een en ander van vertellen.

Madre Rosetta is de naam van de stichting waarvan ik deel mag uitmaken en de naam van het project waar wij voor werken. Het is een alfabetiseringsproject voor kansloze meisjes en jonge vrouwen in Maputo, de hoofdstad van Mozambique.
Dit land ligt in zuidoost Afrika boven Zuid-Afrika en onder Tanzania en behoort tot een van de armste landen ter wereld.
Het kenmerkt zich door enorm veel kinderen en jonge mensen en weinig ouderen.

Er is in Mozambique een wettelijk verankerde leerplicht. Maar, door armoede gedreven is het niet voor alle gezinnen financieel mogelijk om kinderen naar school te laten gaan. Als het al gebeurt, zijn het de jongens die wel gaan en de meisjes zorgen er mee voor dat dat mogelijk gemaakt wordt. Zij missen daardoor de boot en daarmee een goede basis voor hun toekomst.

Meisjes en vrouwen verkeren sowieso in een achterstandspositie. In het noorden wordt het land verscheurd door een oorlogssituatie. Jihadisten vanuit het noorden vallen dorpen met hun bewoners aan. Brandstichting, moord en doodslag, vrouwenverkrachtingen en het ontvoeren van meisjes en jonge vrouwen, kortom alles wat in een oorlog denkbaar is aan wreedheid passeert daar.

In het zuiden, waar Maputo ligt, is het wat dat betreft rustiger. Maar om als vrouw in de avonduren alleen over straat te gaan, is een groot risico. Huiselijk geweld en vrouwen die verlaten zijn en alleen voor hun kinderen moeten zorgen, komt, vooral in de armere wijken, veel voor.
En dan is het geen wonder dat meisjes als eerste daarvan de dupe worden.

In 2006 is onze stichting Madre Rosetta opgericht. Dat was naar aanleiding van een bezoek van een Nederlandse jonge vrouw die daar was en die in contact kwam met het Centrum Madre Rosetta. Het waren de zusters Salesianen, gelinkt aan de congregatie van Don Bosco, die dit centrum opgezet hadden. Het was erg kleinschalig en was qua financiering afhankelijk van giften. Dat was in 2005.
Als vervolg op het bezoek kwam er in Nederland een actie op gang om geld in te zamelen met als doel, 1 professionele leerkracht.in te kunnen zetten.

De bal rolde verder en pastoor Teun Bakels uit oost-Groningen kwam met de inzamelactie in aanraking.
Het project sprak hem bijzonder aan en hij besloot, dat hij voor zijn 40-jarig priesterjubileum geen cadeaus wilde ontvangen, maar een bijdrage voor de alfabetisering van Madre Rosetta. Met deze actie kwam zoveel geld binnen, dat er 5 leerkrachten aangetrokken konden worden. Omdat het voor pastoor Bakels onmogelijk was om al het werk op zich te nemen, werd er een stichting opgezet die als opdracht, het beheren van de gelden, het onderhouden van contacten met het Centrum Madre Rosetta in Maputo en het zorgen voor de financiering van de alfabetisering specifiek voor kansloze meisjes en jonge vrouwen. De reden daarvan was; meisjes en vrouwen staan aan de toekomst van zichzelf, maar bovenal aan die van hun kinderen. Zij zijn het die doorgeven. Hoe meer meisjes en vrouwen zelfredzaam zijn, hoe groter de kansen voor hun kinderen worden.

Momenteel is het centrum uitgegroeid tot een capaciteit van 100 leerlingen en 6 professionele onderwijskrachten. De meisjes en jonge vrouwen komen uit de sloppenwijken. Zij komen via het parochiewerk en via hoort zegt het voort in contact met het centrum.
Ze leren lezen, schrijven en rekenen en daarnaast een aantal basisvaardigheden. Er kunnen o.a. naailessen gevolgd worden en er is een computerlokaal ingericht.

Er wordt aan gewerkt, dat, wanneer de leerlingen een bepaald niveau hebben bereikt, zij kunnen instromen in het reguliere onderwijs. Het onderwijstraject bestaat in Mozambique uit 12 leerjaren. Daarna kunnen leerlingen in het hoger onderwijs terecht. Niet alle ingestroomde meisjes halen dat. Het gebeurt dat ze voortijdig van school gehaald worden, om te gaan werken en daarmee geld binnen te brengen, of omdat ze uitgehuwelijkt worden. De wettelijke trouwleeftijd is 18 jaar. Niet zelden zijn meisjes al uitgehuwelijkt op hun 15* , 16* levensjaar.

En toch kunnen we spreken van succes. Alle jaren dat ze onderwijs genoten hebben, geeft hen een betere uitgangspositie voor hun verdere leven.

Om meisjes en gezinnen extra te stimuleren en ondersteunen, worden door onze stichting de leermiddelen, schooluniformen, leerkrachten en een maaltijd per dag betaald. Dat laatste is erg van belang, want dat betekent weer een mond minder te voeden in het gezin. En als extra stimulans mogen meisjes die het tiende leerjaar afgerond hebben, nog een extra korte beroepsopleiding, zoals kleuterleidster, volgen. Dat is een schot in de roos.  
Door de jaren heen zijn er al mooie resultaten geboekt. Enkele leerlingen zijn zelfs een studie op de universiteit aan het volgen. Naast hun studie werken zij zelf, om hun studiekosten te kunnen betalen.

Madre Rosetta zal dit jaar om en nabij € 20.000,- besteden in het project. Om dit te verwerven worden er diverse acties gevoerd. Er wordt gecollecteerd in de katholieke kerken in oost Groningen en ook in enkele protestantse kerken. We hebben een aantal donateurs die ieder jaar meehelpen. Daarnaast hebben we de jamactie. Er worden honderden potten jam gemaakt van eigen fruit en alles wat het opbrengt gaat naar het doel. Daarnaast is er de bolchrysanten actie waar geld mee opgehaald wordt. En als laatste klapper van het jaar de oliebollenbingo, die tussen kerst en nieuwjaar plaatsvindt. Daarnaast houden we lezingen over wat er allemaal gebeurt in het project, wat de resultaten zijn en hoe belangrijk het is, om vanuit een relatief rijk Nederland in te zetten op het bieden van kansen aan kanslozen, in dit geval meisjes.

Wat het mooie van de stichting is; we zijn met vijf mensen. Doen alles als vrijwilliger en de enige kosten die we maken hangen samen met het overmaken van het geldgoed geholpen door Tiny van Eijs,  en het sturen van onze jaarlijkse dankbrieven aan onze donateurs en ondersteuners.
In Maputo worden we geweldig geholpen door Tiny van Eys, een Nederlandse vrouw die ervoor zorgt dat er ieder jaar een begroting en jaarrapportage overlegd wordt. Zij onderhoudt contact met de zusters die het project uitvoeren en signaleert als er zich zaken voordoen die besproken moeten worden.

Tot slot: Wij hier, wij kunnen zoveel. We kunnen zelfs helpen om kanslozen een kans te bieden. En het mooie daarvan is; wij worden er niet armer van. En daar; daar wordt ieder geholpen kansloos meisje een kansrijkere vrouw

Obrigada, Dank u wel voor het lezen over Madre Rosetta, mijn goede doel

Ricky van den Aker