Lintjes voor onze KBO-leden: wat een feest!

Op 25 april jongstleden was het weer zover: lintjesregen! Maar liefst 3.427 personen werden koninklijk gedecoreerd vanwege hun bijzondere verdiensten voor de samenleving. Voorzitter van het Kapittel voor de Civiele Orden Ank Bijleveld zei daarover: “Lintjes laten zien dat we elkaars inzet waarderen en het goede in de ander zien. Het is onze manier om te zeggen: dit is de samenleving die we met z’n allen willen zijn. Nederland verdient een lintje!” Hier in Limburg kregen maar liefst zestien KBO-leden een lintje. Wat zijn we trots op hen!

We kunnen helaas niet iedereen aan het woord laten die een lintje heeft gekregen. Maar weet dat iedereen belangrijk is, de een niet meer of minder dan de ander. Het gaat nog veel verder uiteraard. U als KBO-lid bent belangrijk, want u ondersteunt de grootste seniorenvereniging van Limburg en een zeer belangrijke belangenbehartiger van onze leeftijdsgroep. Dank u daarvoor.

Het woord is nu aan enkele lintjesontvangers.

Harrie Leijssen van KBO Stramproy was een van de gelukkigen. Hij is een verenigingsman in hart en nieren. Het begin toen hij een jaar of zestien was, als lid van de jongerenbeweging. Daarna volgden het kerkbestuur, het schoolbestuur, de voetbalvereniging, voorzitterschap van de Rabobank en nu is hij penningmeester van de grootste vereniging van Stramproy, KBO. “Als je het allemaal zo opnoemt, is het een heel rijtje vol. Ik heb me dat nooit zo gerealiseerd, vond het best vanzelfsprekend eigenlijk. Ik vind het verenigingsleven gewoon ontzettend belangrijk. Ik geniet ervan als het goed functioneert en als ik anderen ervan zie genieten.”

Harrie werd compleet verrast, noem het gerust overdonderd. “Mijn kleindochter zou komen. Ze studeert aan de fotografieschool en moest voor een project opa en oma op de plaat vastleggen. We hadden dus onze mooiste kleren aan, klaar voor de opdracht. En ineens stond de burgemeester in vol ornaat aan de deur. Ik kreeg een onderscheiding in de Orde van Oranje-Nassau opgespeld. Iedereen om me heen wist ervan en de felicitaties stroomden binnen. Het was hartverwarmend en ik heb een aantal prachtige dagen beleefd.” De nuchterheid neemt vervolgens alweer snel de overhand. “Het lintje ligt in de kast. Het werk dat er nu ligt is belangrijker. We moeten vooruit.”

Een verrassing op 25 april? “Nou, ja en nee. Het was allemaal een beetje raar”, vertelt Fieny Rijvers uit Heerlen. “Anderen wisten ineens dat ik die dag niet hoefde te werken. Hoe konden ze dat nu weten? Maar uiteindelijk was het toch een verrassing toen ineens de burgemeester voor de deur stond. Een bijzondere man, moet ik zeggen. Hij deed het heel persoonlijk”. De kinderen van Fieny hadden heel veel mensen met ze te maken heeft gehad, gevraagd iets over haar te schrijven. Toen ze de mooie berichten hoorde, was het emotioneel. “Ik schrok ervan. Het was zoveel. Je houdt het zelf niet bij en je doet het omdat je het leuk vindt iets voor die ander te betekenen”.

Een greep uit het (vrijwilligers)werk van Fieny en het is bij lange na niet compleet: ze was voorzitter van de Zonnebloem en ook van de Reumavereniging. Ze is voorzitter van de KBO Heerlen-Noord. Ze heeft een inloop op touw gezet in haar stukje Heerlen, die nog steeds druk wordt bezocht. “Iedere week komen hier wel veertig mensen kaarten of een ander spelletje doen of gewoon een praatje maken”. Vanuit haar aanleunwoning begeleidt ze ook mensen die in haar zorgomgeving wonen in hun laatste levensfase. “Ik wil graag iets van mijn vrije tijd geven om een ander te helpen. De lach die je ervoor terugkrijgt, is onbetaalbaar.”

Hij zit in de tuinkamer, in een (zogenaamd) geplande vergaderafspraak, wanneer Wim van Hoof verrast wordt door de deurbel. Het gaat gepaard met heel veel gestommel in de gang. ”Ik ga eens kijken wat er allemaal gebeurt en de kinderen, broers en zussen staan ineens voor me, met daarachter de burgemeester. Wat gebeurt hier? ‘Ik kom nu eens niet namens de gemeente Horst aan de Maas, maar namens de koning’, zegt de burgemeester. En dan begint me iets te dagen. Voor ik het weet heb ik dat speldje op mijn borst”, vertelt Wim.

De lijst van vrijwilligerswerk van deze man uit Melderslo is onnoemelijk lang. Hij was onder andere voorzitter van carnavalsvereniging De Vlaskop. Bij SV Melderslo heeft hij sinds 2016 een belangrijke rol gespeeld bij het in beweging krijgen van ‘veteranen’, onder meer met wandelvoetbal. Hij is ook voorzitter van KBO-afdeling Melderslo. “Om een klein dorp als Melderslo leefbaar en levend te houden, heb je vrijwilligers nodig die iets organiseren en zich inzetten voor de samenleving. Om de KBO even eruit te lichten, we zijn met een belangrijke inhaalslag bezig. We organiseren activiteiten die jonge senioren aanspreken en tegelijk de oudere leden niet tekortdoen. Zo hebben we de Carnavalsmiddag voor de ouderen nieuw leven in geblazen. Met groot succes, want die was meteen uitverkocht. We koppelen een maandelijkse activiteit aan een fietstocht en gaan met zijn allen klootschieten. Zo krijgen we elkaar toch weer naar buiten. We willen meer dan alleen bij elkaar zitten, koffiedrinken en praten over hoe goed het vroeger was.”

Wim wil er graag nog één ding aan zijn verhaal toevoegen. “Ik vond de attentie van KBO Limburg naar aanleiding van mijn onderscheiding erg leuk. Deze is zeer op prijs gesteld.”