Gemeentelijke inkomensregelingen nog te onzichtbaar
Maandag 22 januari 2024
Wist u dat de gemeentelijke lasten kwijtgescholden kunnen worden als u niet zo veel te besteden heeft? Of dat u een bijzondere bijstandsuitkering kunt aanvragen als u maar nauwelijks rondkomt van uw AOW? Iedere gemeente heeft inkomensregelingen, maar die zijn lang niet bij iedereen bekend. Waar ligt dat aan?
De energietoeslag is op dit moment misschien wel het bekendste voorbeeld van een inkomensregeling. Om de sterk stijgende energiekosten financieel te compenseren, riep de overheid in 2022 de energietoeslag in het leven. Eerst voor alle huishoudens, in 2023 bleef een eenmalige toeslag voor huishoudens met een laag inkomen over. Het was destijds bijna onmogelijk om een krant open te slaan of een journaal op te zetten zonder iets te horen over de toeslag. Maar dat geldt lang niet voor alle inkomensregelingen, weet Saskia Timmer van adviesbureau Nautus. Samen met haar collega Max Boeschoten deed zij op verzoek van de gemeente Arnhem onderzoek naar het bereik en de impact van inkomensregelingen daar.
Landelijke aanbevelingen
De Nationale Ombudsman concludeerde in een rapport in juni 2022 al dat inkomensvoorzieningen voor financieel kwetsbare ouderen vaak niet gebruikt worden. ‘Bij overheidsinstanties is er de wil om burgers te informeren over het bestaan van inkomensvoorzieningen, zodat ze deze kunnen aanvragen’, schrijft de Ombudsman. ‘Veel ouderen begrijpen de overheid niet en de overheid weet hen niet te bereiken. Meestal kunnen zij niet zonder hulp van anderen een inkomensvoorziening aanvragen. Het komt daarom regelmatig voor dat ouderen hun recht op inkomens- voorzieningen niet weten te benutten.’ Om te voorkomen dat ouderen daardoor financiële ondersteuning mislopen doet de Ombudsman drie aanbevelingen. Gemeenten moeten ouderen ten eerste zélf benaderen en informeren en niet wachten totdat een oudere contact op neemt. Ten tweede zouden gemeenten meer gebruik kunnen maken van zorg- en maatschappelijke organisaties die al in contact zijn met ouderen. Zij zouden ouderen kunnen begeleiden bij een aanvraag. Ten derde kunnen gemeenten meer gebruikmaken van bestaande gegevens. Als ze in kaart brengen hoeveel financieel kwetsbare ouderen er in de gemeente wonen, kunnen ze hun beleid daarop aanpassen. Zo zouden bepaalde regelingen bijvoorbeeld geautomatiseerd toegekend kunnen worden aan mensen die aan een specifiek profiel voldoen. Ouderen hoeven de regeling dan dus niet zelf aan te vragen, maar ontvangen deze automatisch van hun gemeente.
Verschil per gemeente
Iedere gemeente heeft een eigen pakket met lokale regelingen. Gemeenten bepalen zelf welke regelingen in dat pakket komen, wat daarvoor de criteria zijn en wat het budget is. Inkomensregelingen zijn er voor verschillende groepen mensen. Zo kunnen ouderen met een laag inkomen bij de meeste gemeenten bijvoorbeeld in aanmerking komen voor vergoeding van hun eigen risico, kwijtschelding van gemeentelijke lasten en een aanvullende inkomensvoorziening bij een onvolledige AOW. Mogelijk ook interessant voor veel ouderen is de tegemoetkoming meerkosten voor chronisch zieken en gehandicapten.
De criteria om in aanmerking te komen en de hoogte van de tegemoetkoming verschillen per gemeente. Zo moet een aanvrager in de gemeente Amsterdam meewerken aan een bezoek aan het medisch spreekuur bij de GGD. En in de gemeente Schouwen-Duiveland mag het inkomen van de aanvrager niet hoger zijn dan 150 procent van de bijstandsnorm, terwijl dat in de gemeente Roermond 130 procent is. In Amsterdam kunnen mensen maximaal 91,25 euro per maand krijgen, in Schouwen-Duiveland 350 euro per jaar en in Arnhem 155 euro per jaar.
Veel ouderen begrijpen de overheid niet en de overheid weet hen niet te bereiken
Aanvraag Arnhem
De gemeente Arnhem, waar zo’n 27 regelingen zijn, wilde haar eigen pakket wel eens onder de loep nemen, vertelt Timmer. In dat pakket zitten natuurlijk niet alleen regelingen voor ouderen, maar ook voor specifieke doelgroepen, zoals alleenstaande ouders. ‘Voor iedere regeling gelden andere criteria, en Arnhem wilde weten of deze regelingen de inwoners echt helpen. De vraag luidde dus: “Als een inwoner een regeling weet te vinden, wat is dan het effect op de bestaanszekerheid en inkomenspositie?” Oftewel: kunnen aanvragers na het ontvangen van de regeling rondkomen en daardoor meer deelnemen aan de samenleving? En als regelingen nog onvoldoende gevonden worden: waar komt dat dan door? Interessante vragen van een gemeente die zich dus ook duidelijk openstelde voor mogelijke verbeteringen.’
Onvoldoende bekend
De gemene deler waar het vaak op neerkomt bij niet-gebruik van inkomensregelingen: onwetendheid. Veel huishoudens die recht hebben op financiële ondersteuning weten daar simpelweg niets van af. ‘62 procent van de mensen die geen inkomensregelingen ontvangen geeft aan dat ze niet wisten dat ze geld of korting van de gemeente kunnen krijgen’, valt te lezen in het adviesrapport. Zeker wanneer er geen hulporganisatie in beeld is die mensen op de regelingen kan wijzen lopen rechthebbenden geld mis. Daarbij, melden Timmer en Boeschoten, kost het ook nog eens veel tijd en energie om een aanvraag te doen. Vaak is het proces complex en moeten veel documenten worden ingediend. Een flinke kluif, zeker als daar geen hulp voor is.
Automatiseren
Saskia Timmer kwam tot een soortgelijke conclusie in Arnhem: ‘Deze links georiënteerde gemeente streeft naar honderd procent gebruik van het budget voor de inkomensregelingen, maar zag toch dat er geld bleef liggen. Neem de individuele inkomenstoeslag IIT, een toeslag voor werkenden met een laag inkomen. Het bereik van deze regeling is twintig procent lager dan van de Gelrepas, een activiteitenpas die automatisch wordt uitgereikt aan inwoners met een bijstands- uitkering. Als de IIT ook automatisch toegekend zou worden, kan een bereik van honderd procent benaderd worden. Immers: iedereen die voor een bepaald aantal jaren gebruikmaakt van andere inkomensregelingen, komt automatisch in aanmerking voor de IIT. Het zou dus mogelijk moeten zijn om gebruik te maken van deze regeling zonder hem te hoeven aanvragen. Hier wordt in Arnhem dan ook een gevolg aan gegeven.’ Ook zou het kunnen helpen als de gemeente proactiever handelt, blijkt uit het adviesrapport dat Timmer en collega Boeschoten schreven: ‘Het bereik van de IIT is in Den Haag vijftien procent hoger’, staat in het rapport. ‘Dit kan komen doordat Den Haag proactief aanvraagformulieren opstuurt naar inwoners die waarschijnlijk recht hebben op de IIT.’
Makkelijker maken

Timmer en Boeschoten pleiten ervoor om de toegankelijkheid van inkomens- regelingen te vergroten. Dat wil zeggen: om het voor iedereen makkelijker te maken om regelingen te vinden en de aanvraagprocedures te vereenvoudigen. Aan de oudere met een laag inkomen adviseert Timmer tot slot: ‘Bekijk de inkomensregelingen van uw gemeente op de gemeentewebsite. Ik zou vooral zeggen: dien een aanvraag in wanneer u denkt ervoor in aanmerking te komen. De gemeente moet iets doen met iedere aanvraag. Uw aanvraag wordt dus hoe dan ook getoetst. Soms ontkomt u er niet aan om bonnen, facturen of bankafschriften mee te sturen. Als u het lastig vindt een aanvraag in te dienen, zijn er altijd organisaties die daarbij kunnen helpen. Denk aan het wijkteam, de zorgorganisatie of de vrijwillige ouderenadviseurs van KBO.’ Het geld ligt er; maak daar gebruik van als u het niet breed heeft.
Saskia TimmerHet zou helpen als de gemeente proactiever handelt
Beeld Shutterstock
Gerelateerde artikelen

Geniet van alle ONS voordelen als KBO lid:
✔ Ontvang 11x per jaar het print magazine ONS.
✔ Ontvang 12x per jaar het ONS Mailmagazine
✔ Iedere dag 8 verschillende puzzels maken
✔ Er op uit met voordeel
✔ Veel keuze uit aanbiedingen